جملات ادبی و زیبا

 
مناعت ، بین خود ستائی و خود هیچ انگاری است. ارسطو

خردمند آنچه را که میداند نمیگوید و آنچه را که بگوید میداند .ارسطو

عشق انسان را از دیدن عیوب منع می کند.ارسطو

تجربه میوه ای است که آن را نمی چینند مگر پس از گندیدن.ارسطو

خوشبخت و عاقل کسی است که هنگام بیدار شدن با خود می اندیشد .ارسطو

امروزسعی می کنم بهتر ازدیروز باشم.ارسطو

کسی که به امید شانس نشسته باشد،سالهاست مُرده است.ارسطو

تمایلات خود را میان دو دیوار محکم اراده و عقل حبس کنید .ارسطو

از طرز دعوای زن و شوهر ، به خوبی می توان فهمید که میزان تربیت ، فهم و فرهنگ آنها ، تا چه اندازه است.ارسطو

برنده ترین سلاح یک زن تقوا ونجابت اوست. ارسطو

دو چیز اندوه را از بین می برد یکی دیدار دوستان ، دیگر سخن دانایان و عالمان. ارسطو

باید از بدی کردن بیشتر بترسیم تا بدی دیدن. ارسطو

پیش از آن که کاری بکنی ، باید کسی باشی .ارسطو

بیشترین تاثیر افراد خوب زمانی احساس میشود که از میان ما رفته باشند.ارسطو

هیچ روح برتری نیست که آمیزه ای از دیوانگی و جنون را در خود نداشته باشد.ارسطو

هیچ چیز مانند بخشش و احسان انسان را سیر نمی کند.ارسطو

بزرگی در احترام داشتن نیست در شایستگی داشتن احترام است . ارسطو

کارهای تکراری ما نشان دهنده شخصیت ماست .ارسطو

آموزش احمق عمر هدر بردن است.ارسطو

هر که از چیزی بترسد از آن می گریزد،اما  هر که از خدا بترسد به او پناه می برد.ارسطو

در زندگی وقتی کاری برای انجام یا چیزی برای عشق ورزیدن یا بارقه ای برای امیدوار بودن داشتید ، آن گاه بدانید فرد شادی خواهید بود . ارسطو

 اولین مرحله انجام کار خیرتمایل به آن است .ارسطو

شادمانی عبارت است از پروراندن عالیترین صفات و خصایص  انسانی.ارسطو

همیشه معیاری بالا تر از انچه که دیگران از شما انتظار دارند، برگزینید.ارسطو

---

آنچه شایسته نیست به آرزو مخواه، و بدان که انتقام خدا از بنده، به خشم بی رحمانه و بی حرمتی و سرزنش نبُود، بلکه به متحول کردن و ادب کردن از فرط عشق باشد. افلاطون

در جهان یگانه مایه نیکبختی انسان محبت است. افلاطون

نیرومند ترین مردم کسی است که بر خشم خود غلبه کند. افلاطون

زینت انسان به سه چیز است: علم، محبت و آزادی. افلاطون

عوام ثروتمندان را محترم میدانند و خواص، دانشمندان را. افلاطون

به عقیده ی من تنها موضوعی که شایسته است مغز انسان را نگران بداند آینده فرزندان اوست و اندیشه ی این موضوع که چه کار کند تافرزندان او خوشبخت شوند؟ افلاطون

کسی که در ایام موفقیت و خوشی تو را ثنا میگوید با آنچه در تو نیست، البته در روز ناسازی و اقتراق هم از دروغ و بهتان در حق تو دریغ نخواهد کرد. افلاطون

آنان که می خواهند خوب زندگی کنند باید به حقیقت نزدیک بشوند زیرا پس از نیل به مقام حقیقت یابی است که دست از غم و اندوه دنیا دست بر میدارند. افلاطون

دروغگو از دروغگوی دیگر در حذر است. افلاطون

با دوست طوری رفتار کن که به حاکم محتاج نشوی و با دشمن طوری معامله نما که اگر کار به محاکمه کشید ظفر تو باشد. افلاطون

از نزدیکی به کسی قادر به حفظ اسرار و رموز خود نیست پرهیز نما. افلاطون

بی صبری انسان را از هیچ رنجی نمیرهاند، بلکه درد جدیدی برای از پا درآوردن شخص بوجود می آورد. افلاطون

معبود خویش را بشناس و حق او را نگه دار. افلاطون

همیشه با آموزش دادن و آموزش گرفتن باش، و توجه بر طلب علم را مقدم دار. افلاطون

اهل علم را به کثرت علم امتحان مکن، بلکه اعتبار حال ایشان به دوری از شر و فساد کن. افلاطون

همیشه بیدار باش که که شرور را اسباب بسیار است. افلاطون

بدبخت آن کس بوُد که از تذکرِ عاقبت غافل بُود و از لغزش باز نایستد. افلاطون

سرمایه ی خود را از چیز هایی که از ذات تو خارج بُود مساز. افلاطون

روزگاری، شأن و مقام تو پایین آمد، ناامید مشو. آفتاب هر روز هنگام غروب پایین میرود تا بامداد روز دیگر بالا بیاید. افلاطون

در جهان یگانه مایه نیکبختی انسان محبت است.افلاطون

به دنیا نیامدن بهتر از تعلیم نیافتن و نادان ماندن است زیرا جهالت ریشه همه ی بدبختی ها است.افلاطون

جان را فدای یاران موفق کنید.افلاطون

از نزدیکی به کسی که قادر به حفظ اسرار و رموز زندگی خود نیست پرهیز نما.افلاطون

سخن اگر از دل خارج شود به دل هم وارد میشود واگر با نیت متکلم نباشد توقع مدار که آن تأثیر کند.افلاطون

هر کس در طلب خیر و سعادت دیگران باشد، بالاخره سعادت خودش را هم بدست خواهد آورد.افلاطون

کاملترین نوع بی عدالتی آن است که عادل به نظر برسی در حالی که عادل نیستیم.افلاطون

عشق تنها مرضی است که بیمار از آن لذت میبرد.افلاطون

به وسیله فضل و کرم میتوان از دشمن انتقام گرفت.افلاطون

تمام طلا های روی زمین و زیر زمین به قدر یک فضیلت ارزش ندارند.افلاطون

هیچ کوچک را حقیر مشمارید،باشد که از شما فزونی یابد.افلاطون

محبت را فراموش نکنید و آن را ناچیز مشمارید.افلاطون

امتحان کن مرد را به فعل او و نه به قول او.افلاطون

زیان رساننده تو معاشرت سه کس است: 1- آنکه تو را به طرب بدارد.2- آنکه به فریب مغرورت کند.3- آنکه همت او کوتاه تر اهمت تو باشد.افلاطون

موسیقی تأثیر فوق العاده ای در روح انسان دارد و اگر درست به کار رود میتواند زیبایی را در رویا های روح جایگزین کند.افلاطون

زندگی بدون عشق محال است برای مردم بی عشق دنیا حکم قبرستان وسیعی دارد.افلاطون

لذتی که از علم حاصل میشود بی آلایش است.افلاطون

فضیلت عبارت است مشابهت روح به مثال اعلی یعنی مشابهت او به خدا.افلاطون

به دیدن کسی که با تو سرسنگین است مرو. با کسی که سخنت را تکذیب کند گفتگو مکن. برای کسی که گوش ندهد حرف نزن.افلاطون

خردمند ترین مردم قدرتمندترین است.افلاطون

به هنگام لمس عشق،هر کسی شاعر میشود.افلاطون

هر چیز را که نگهبان بیشتر بود، استوار تر گردد مگر راز، که نگهبانان آن هر چه بیشتر باشد آشکار تر گردد.افلاطون

نیاز حاجتمند را پیش از اینکه استمداد طلبد، شایسته است که با همت بلند خود نیازمندی او را رفع کنی.افلاطون

نزدیک مباش به همنشینی مردمان شرور و بذ اخلاق، زیرا که طبع تو از طبیعت او شر را می دزدد، در حالی که تو آگاه نباشی.افلاطون

نادانی هر کس به دو چیز دانسته میشود: اول، به چیزی که از او نپرسیده اند خبر گوید. دوم: سخن راندن بیش از ضرورت.افلاطون

فقط عدالت است که میتواند موجد خوشبختی شود.افلاطون

علاقه ای در دنیا شدید تر از عشق به وطن نیست.افلاطون

عشق بلایی است که همه خواستارش هستند.افلاطون

عزم به مصاحبت اشرار نکنید، چه همین که تو را اهانت نکنند، بر تو منت نهند.افلاطون

سعادت جامعه به مراتب مهم تر از سعادت فرد میباشد.افلاطون

سزاوار است مرد عاقل هنگام تناول غذای لذیذ، یادآور تلخی دارو را و شکم بارگی نکند.افلاطون

زمان ناخوشی را به حساب عمر مشمرید.افلاطون

دنیا را آتش انگار، چنان که برای معاش به کمی آتش کفایت توان کرد، شما نیز با مقداری از نعمت دنیا اکتفا کنید.افلاطون

دشمنان من سه قسم اند: گروهی قویتر، جماعتی هم وزن و دسته ای ضعیف تر. طرف شدن با گروه اول موجب نابودی است،با جماعت دوم تا جان در بدن دارم می جنگم اما گروه سوم را حتی با التماس رام خواهم ساخت، چون مقابله با خصم ضعیف از مقام انسان در جامعه می کاهد و شخص را ناچیز میسازد.افلاطون

در دنیا دو نیرو هست: شمشیر و تدبیر، بیشتر اوقات شمشیر مغلوب تدبیر شده است.افلاطون

در آیینه نگاه کن، اگر صورت زیبا داری کاری مناسب جمالت انجام ده و اگر قیافه ات نا متناسب است، زشتی کردار را به زشتی صورت میفزا.افلاطون

خدا در راه فضیلت سد هایی از درد و رنج برپا کرده اند اما از طرف دیگر وقتی آدمی بر این مشکلات فائق آمد و از سد ها گذشت،فضیلت به دست آمده کار آسانی به نظر میرسد.افلاطون

چون کامیابی رو کند همه خوبند و چون ناکامی سر رسد همه بد.افلاطون

---

ابله ترین دوستان ما خطرناک ترین دشمنان هستند. سقراط

آن انسانی عاقل تر است که می داند عقلش کمتر است. سقراط

آنقدر بر مال دنیا حریص مباش که از مفقود شد نش اندوهناک شوی. سقراط

اگر خاموش بنشینی تا دیگران به سخنت آورند، بهتر از آنست که سخن بگویی و خاموشت کنند. سقراط

ادب و حکمت را شعار خود ساز تا بهترین اهل زمان شوی و به نیکان ملحق گردی. سقراط

دم را غنیمت شمارید تا همیشه سعادتمند باشید. سقراط

سعادتمند کسی است که از هر خطایی که از او سر بزند تجربه جدید بدست آورد. سقراط

فراوانی گفتار بیهوده، نشانه قطعی از ضعف شخصیت گوینده است. سقراط

بهترین مهمان کسی است که کم بیایید و زود برود. سقراط

اگر می خواهی هستی را بشناسی خود را بشناس. سقراط

بکوش که نسبت به مردم بدبین نشوی، زیرا صاحب سؤ ظن را جزء زحمت ابدی و کسالت روحی بهره ای نباشد. سقراط

خدمت خود را بی آنکه در ازای پاداش باشد به مردم عرضه کنید و پاداش آن را در رضایت خاطر خویش بیابید. سقراط

با پدر و مادر خود چنان رفتار کن که از اولاد خود توقع داری. سقراط

خشم و غضب را به درگاه مردان با اراده راهی نیست. سقراط

من جزء یک چیز، چیزی نمی دانم و آن این است که هیچ نمی دانم. سقراط

هیچ کس از قلب شما نزدیکتر به خودتان نیست، بنابراین از کسانی که قلب پاک شما ایشان را به خو د نمی پذیرد اجتناب نمایید. سقراط

برای دوست خود یک دفعه تمام محبت خود را ظاهر نکن.زیرا هروقت اندک تغییری مشاهده کرد تورا دشمن خود می داند. سقراط

پیش تمام دشمنان به نزدیک ترین دشمن خود که زبان است، توجه داشته باش. سقراط

دلبستگی انسان به زندگی نیست، به خوبی آن است. سقراط

زیبایی بدون عفت و فضیلت چون گلی خوش رنگ ولی بی عطر است. سقراط

داروی خشم خاموشی است. سقراط

لازمه قضاوت، شکیبایی به هنگام شنیدن،تأمل به هنگام گفتن، بصیرت به هنگام رسیدگی و بی طرفی به هنگام قضاوت است. سقراط

از مرگ نترسید زیرا تلخی آن از ترس از آن است. سقراط

دنیا به آتش افروخته ماند که چون زیاده طلب کنی سوخته می شوی و چون به قدر حاجت برگیری با فروغ آن راه را از چاه بازشناسی. سقراط

www.ador.blogsky.com